De eerste onderwijsassistente bij de kleuters

De functie van onderwijsassistente voor de kleuters was zo nieuw, dat ik het eigenlijk zelf zo’n beetje moest uitvinden. In het begin was ik iedere dag in een andere groep. Zo leerde ik hen allemaal kennen. De kleuters en de juffen. Ik merkte dat iedere leerkracht een eigen wijze had en ik heb van allen veel geleerd en tenslotte mijn eigen manier gevonden om met de kleuters om te gaan. Wat een leuke leeftijd, zo eerlijk en onbevangen.

Het was de bedoeling dat ik met kleine groepjes uit de verschillende groepen werkjes ging doen. Cijfers oefenen, loco aanleren, woordenschat of zomaar een gesprekje maar waar moest ik dan gaan zitten met de kinderen? Eerst de oude personeelskamer. Maar iedereen liep in en uit en de stoelen en tafels waren natuurlijk veel te groot. Wat nu? Er stonden nog een soort schermen in de kelder. Kunnen we daar geen hoekje mee maken in het Vossenhol? Zo gezegd zo gedaan, 3 x 4 meter. Tafels, stoelen, speelgoed, een schoolbord en prentenboeken. Heel knus. De kleuters vonden het ook heel leuk want dan mochten zij mee naar boven en dat was eigenlijk alleen voor de grote kinderen. Al snel bleek dat de jongens en meisjes van groep 6, 7 en 8 het ook heel gezellig vonden om die kleintjes in de buurt te hebben! Hun lokalen grensden aan het Vossenhol. En ineens moesten zij massaal naar het toilet en kwamen dan gezellig buurten. Hahaha! Hele drommen jongens en meisjes moest ik telkens wegsturen. Ook de schermen bleken niet stevig genoeg te zijn. Geen succes dus. Wat nu?

Vroeger had er ook een klasje in de kelder gezeten zei Ada Meulendijk. Zou dat een idee zijn? Zoals op iedere school stond de kelder barstensvol spullen voor verschillende jaargetijden of feesten. Ook veel wat niet meer gebruikt werd maar toch zonde om weg te gooien en nog meer waar niemand iets van wist. Met geweld heeft René Veenman met de activiteiten commissie veel weggegooid en kasten verschoven en zo een ruimte gecreëerd. Daar de tafels, stoelen, speelgoed en knuffelberen uit de klassen verzameld en daar ontstond “Het Berenklasje”. Zo gezellig! Wel eng hoor juf, die steile trap af maar eenmaal beneden was het super. Alleen één ding…. Telkens hoorden we water lopen. Wat is dat juf? Iemand trekt de wc door boven. Oh, dus er gaan steeds plasjes en poepjes over ons hoofd heen? Lachen en gieren , daar gaat er weer één juf. De boeven.

Later toen er een extra etage op de school was gebouwd, kwam er een lokaal vrij waar nu 1/2 A is.
Dat werd toen het extra speellokaal. Daar hadden we veel meer ruimte en konden er meer kleuters met mij mee. Iedere dag feest in de verkleedhoek. Vele piraten en prinsessen hebben daar gespeeld. Op het grote schoolbord getekend, met de grote blokken op de vide gebouwd maar ook werkjes gedaan aan de blauwe tafel.

Mooie jaren volgden. Geen dag met tegenzin naar school gegaan.

Lisa Brusse, Onderwijsassistente 1997-2023